Saturday, June 4, 2016

Mahalingeswarar Temple, Thiruvidaimarudur

Thiruvidaimarudur-Mahalingeswaraswamy Temple is a Hindu temple dedicated to the deity Shiva, located in Tiruvidaimaruthur, a village in the South Indian state of Tamil Nadu. It is significant to the Hindu sect of Saivism as one of the seven major Shiva temples. Shiva is worshiped as Mahalingeswaraswamy, and is represented by the lingam, with his idol referred to as Jothimayalingam. His consort Parvati is depicted as Pirguchuntaragujambigai. The lingam of the temple is believed to be the focal point for the seven consorts of Shiva. The presiding deity is revered in the 7th century Tamil Saiva canonical work, the Tevaram, written by Tamil saint poets known as the nayanars and classified as Paadal Petra Sthalam.
 The 9th century Saiva saint poet Manikkavasagar has sung praise about the temple in his works.

There are 149 inscriptions associated with the temple indicating contributions from Pandyas, Cholas, Thanjavur Nayaks and Thanjavur Maratha kingdom. The present masonry structure was built during the Chola dynasty in the 9th century, while later expansions are attributed to Thanjavur Nayaks during the 16th century.

The temple complex is one of the largest in state and it houses four gateway towers known as gopurams. The temple has numerous shrines, with those of Mahalingeswaraswamy, Pirguchuntaragujambigai and Mookambigai being the most prominent. The temple complex houses many halls and three precincts; the most notable is the second precinct built during the Vijayanagar period that has many sculptures. The temple has six daily rituals at various times from 5:30 a.m. to 10 p.m., and twelve yearly festivals on its calendar. The temple is maintained and administered by Thiruvaduthurai Adheenam, a South Indian monastic institution.
The name "Kumbakonam", roughly translated in English as the "Jug's Corner", is believed to be an allusion to the mythical pot (kumbha) of the Hindu god Brahma that contained the seed of all living beings on earth. The kumbha is believed to have been displaced by a pralaya (dissolution of the universe) and ultimately came to rest at the spot where the town of Kumbakonam now stands.The drops of nectar are believed to have fallen onto five shrines around Kumbakonam, namely Mahalingeswarar temple at Tiruvidaimarudur, Tirudharasuram, Naganathar Temple at Tirunageswaram, Tiruvorgam and Tirupadalavanam.

The legend of a Chola prince who killed a Brahmin and was in turn, pursued by his spirit (brahmahatthi), is associated with the temple. The Chola prince, it is believed, entered the Mahalingeswarar Temple and prayed to his favourite God, Shiva for relief from the clutches of the spirit of the dead Brahmin or brahmahatthi. The Chola prince made his way out through another entrance thereby saving himself. Some sources associate the legend with Pandya king Varagunapandian. It continues till day where people take the second entrance to exit the premises after worship. There is a sculpture of Chola brahmahatthi on the eastern premises in one of the inner gopurams (tower gateway).

Shiva is believed to have appeared as a flame to please Agastya and other sages who were performing penance. Shiva is said to have emanated from the heart of Parvathi. It is also believed that several other deities like Rudra, Vinayaga, Murugan, Parvathi, Kali, Lakshmi, Saraswathi, Brahma, Airavata (the elephant of celestial king Indra) and Vishnu worshipped Mahalingaswamy.
he temple has a five-tiered Rajagopuram and three precincts, each enclosed inside huge walls and having gateway towers for each of them.The temple is rectangular in plan with East-West orientation and has four entrances in each of the four directions. Mahalingam, literally meaning big lingam, is the presiding deity and is considered the centre of all consort deities of Tamil Nadu. There are five temple tanks inside the temple, namely Karunyamirdha Theertham, Soma Theertham, Kanaga Theertham, Kalyana Theertham and Iravatha Theertham. There are 27 other water bodies that are associated with the temple. There is a separate shrine for Mookambiga and it is built in north Indian style. The shrine of Mookambiga is where Parvathi is believed to have performed her penance.There are stone images of Pattinathar and Bhadragiriyar in the eastern and western gateways of the temple respectively. The central shrine of the temple is that of Mahalingaswamy facing East. The shrine of Ambal faces the east and is situated close to the Mookambigai Amman shrine. The temple was widely expanded during the Nayak period in the 16th century with the development of twin Mahalinga and Devi shrines. The shrines of Muruga and Nataraja are enshrined in the spaces between the pier. There are other shrines for Padithurai Vianayagar and Agora Veerabadrar.

The three precincts are called Aswametha Pradakshina, Kodumudi and Pranava. The Vinayagar in the Southern side is called Anda Vinayagar and as per Hindu legend, the Vinayagar ruled the world and hence obtained the name. Pranava precinct has lot of sculptures dating back to the Nayak period of the 16th century. One of the notable among them is the sculpture of a chariot having twelve pillars, each denoting the twelve lagnas. In the northern portion of Kodumudi precinct, there is an image of Chokkanathar.

 The second precinct of the temple portraying sculptures
The piers standing has attached colonettes, lotus beams and suspended beams are atypical of Nayak style though the attached hall and innermost compound are recent additions. Govinda Dikshitar, the minister of Nayak is believed to have built the Pushyamantapas (halls) in this temple. Achyutappa also added gift of a village to the temple, the income of which was to be utilized for the temple car festival for the goddess in Adipuram day.

Thanjavur Marathas ruled the region during the 18th century. Pratap Singh (1736–63) was a patron of the temple after his paryer to Mahalingaswamy to marry love was fulfilled. He is believed to have donated one lakh metal lamps to the temple. His concubine Theepanachiar is believed to have personified as one of the lamps. An ornamental metal image of a lady called Pavai Nonbu holding a lamp is still present in temple. The base of the lamp has an inscription indicating the gift of Marathas to the temple.

In modern times, the temple is maintained and administered by Thiruvaduthurai Adheenam, a South Indian monastic institution. A Saiva Siddantha library inside the temple maintains palm leaf manuscripts and Saiva literature. The temple is one of the most visited temples in the district.

Worship and festivals

Historic image of temple car of the temple

Modern image of temple car of the temple
The temple priests perform the pooja (rituals) during festivals and on a daily basis. Like other Shiva temples of Tamil Nadu, the priests belong to the Shaivaite community, a Brahmin sub-caste. The temple rituals are performed six times a day; Ushathkalam at 6:00 a.m., Kalasanthi at 8:00 a.m., Uchikalam at 10:00 a.m., Sayarakshai at 6:00 p.m., Irandamkalam at 8:00 p.m. and Ardha Jamam at 9:00 p.m. Each ritual comprises four steps: abhisheka (sacred bath), alangaram (decoration), neivethanam (food offering) and deepa aradanai (waving of lamps) for both Mahalingeswarar and Pirguchuntaragujambigai. The worship is held amidst music with nagaswaram (pipe instrument) and tavil (percussion instrument), religious instructions in the Vedas read by priests and prostration by worshippers in front of the temple mast. There are weekly rituals like somavaram and sukravaram, fortnightly rituals like pradosham and monthly festivals like amavasai (new moon day), kiruthigai, pournami (full moon day) and sathurthi.The most prominent festival of the temple, Thaipoosam, is celebrated for ten days during the Tamil month of Thai.The festival deity of Mahalingeswarar and his consort circumambulate the temple and the streets in the village in different vehicles. The festival ends with Theerthavari on the last day. During the Tamil month of Vaikasi, Tirukalyanam (sacred marriage), Ambal Tapasu (penance of Ambal), Ambal Thannai thaane festivals are celebrated.

Religious significance


According to legend, Mahalingaswamy is the centre of all Shiva temples in the region and the Saptha Vigraha moorthis (seven prime consorts in all Siva Temples) are located at seven cardinal points around the temple, located in various parts of the state.The seven deities are Nataraja in Chidambaram Nataraja Temple at Chidambaram, Chandikeswarar in Tirucheingalur Temple at Tirucheingalur, Vinayagar in Vellai Vinayagar Temple at Tiruvalajuli, Muruga in Swamimalai Murugan Temple at Swamimalai, Bhairava in Sattainathar Temple at Sirkali, Navagraha in Sooriyanar Temple at Suryanar Kovil and Dakshinamoorthy in Apatsahayesvarar Temple, Alangudi at Alangudi, Papanasam taluk.The other deities of a Shiva temple associated with Mahalingeswaraswamy are Durga in Thenupuriswarar Temple at Patteswaram, Somaskanda in Thyagaraja Temple, Tiruvarur at Tiruvarur and Nandi at Tiruvavaduthurai Temple at Thiruvaduthurai. The temple is also referred as Pancha Linga stala due to the presence of five lingams, four of which in the cardinal directions and the fifth one at the centre. The temple of Viswanatha lies in the east street, Rishipuriswara in the west, Atmanatha in South street and Chokkanatha in North street.

Thirunageswaram-Rahu Stalam -Hindu temple

Rahu Stalam is a Hindu temple dedicated to the deity Shiva, located in Tirunageswaram, a village in the outskirts of Kumbakonam, a town in Tamil Nadu, India. It is significant to the Hindu sect of Saivism as one of the temples associated with the nine planet elements, the Navagraha Stalas, and specifically Rahu. Shiva is worshiped as Naganathar, and is represented by the lingam. His consort Parvati is depicted as Piraisoodi Amman. The presiding deity is revered in the 7th century Tamil Saiva canonical work, the Tevaram, written by Tamil saint poets known as the nayanars and classified as Paadal Petra Sthalam.
It houses four gateway towers known as gopurams. The temple has numerous shrines, with those of Naganathar, Rahu and Piraisoodi Amman being the most prominent. The temple complex houses many halls; the most notable is the ornamental entrance hall built during the Nayak period.
The temple has six daily rituals at various times from 5:30 a.m. to 10 p.m., and twelve yearly festivals on its calendar. Many serpents, including Adishesha, Takshaka and Karkotaka, worshipped Shiva at this place, leading to the name "Tirunageswaram". As per Hindu legend, the king of snakes, Adisesha did penace at this place, called Senbaranya Kshetram on account of the presence of large number of Senbaga trees. Shiva was pleased by the penance and appeared to him. Since Shiva gave a boon to the king of Serpents, he is called Naganathar.[1] A Goddess Girigujambal is believed to be worshipping Shiva here with goddesses Lakshmi, Saraswathi, Ganesha, Muruga, and Shasta. Maha Bhairava is still believed to be guarding and assisting the divine mother during her prayers. The Goddess is said to be Swayambu as she is present in the form of Meru. Hence, no abhishekam (ablution) is performed for the image. As per a Hindu legend, Indra was cursed by sage Gautama as he misbehaved with the latter's wife Ahalya. To obtain deliverance from the sage's curse, it is said that Indra worshipped Giri-Gujambigai with a scented material termed Punugu for 45 days. Sages like Gautama and Parashara and kings like Bhagiratha and Nala are said to have worshipped Naganathar at this place.

The name "Kumbakonam", roughly translated in English as the "Jug's Corner",is believed to be an allusion to the mythical pot (kumbha) of the Hindu god Brahma that contained the seed of all living beings on earth. The kumbha is believed to have been displaced by a pralaya (dissolution of the universe) and ultimately came to rest at the spot where the town of Kumbakonam now stands.The drops of nectar are believed to have fallen onto five shrines around Kumbakonam, namely Mahlingeswarar temple at Tiruvidaimarudur, Tirudharasuram, Naganathar Temple at Tirunageswaram, Tiruvorgam and Tirupadalavanam.The temple is another masterpiece which exhibits the Chola style of architecture. It is believed to have been built by Aditya Chola I in the 10th century A.D. Later rulers have modified the temple with their own additions. The temple has a separate shrine for Rahu.
The temple priests perform the pooja (rituals) during festivals and on a daily basis. Like other Shiva temples of Tamil Nadu, the priests belong to the Shaivaite community, a Brahmin sub-caste. The temple rituals are performed six times a day; Ushathkalam at 6:00 a.m., Kalasanthi at 9:00 a.m., Uchikalam at 1:00 p.m., Sayarakshai at 5:00 p.m., Irandamkalam at 7:00 p.m. and Ardha Jamam at 9:00 p.m. There is a separate calendar for the Rahu Abhishekam (sacred ablution): it is performed twice in a day at 11:30 a.m and 5:30 p.m. and additionally twice at various times in the day. Each ritual comprises four steps: abhisheka (sacred bath), alangaram (decoration), neivethanam (food offering) and deepa aradanai (waving of lamps) for both Annamalaiyar and Unnamulai Amman. The worship is held amidst music with nagaswaram (pipe instrument) and tavil (percussion instrument), religious instructions in the Vedas (sacred text) read by priests and prostration by worshippers in front of the temple mast. There are weekly rituals like somavaram and sukravaram, fortnightly rituals like pradosham and monthly festivals like amavasai (new moon day), kiruthigai, pournami (full moon day) and sathurthi.

The Brahmotsvam or prime festival is celebrated for ten days in the Tamil month of Karthigai (November–December). There is a procession in silver vehicle, marriage festival of the presiding deity, another procession around the streets of Tirunageswarm in temple chariot, sanctification in temple tank and concludes with Vidayathri (farewell function) when a flower palanquin takes the images of the temple deities around the temple. The festival is celebrated amidst music with nagaswaram (pipe instrument) and tavil (percussion instrument) and religious instructions in the Vedas (sacred text) and Tevaram read by priests. Kandasashti festival is celebrated for six during October or November every year when Murugan, the son of Shiva, symbolically kills the demon Surapadma. The scene is enacted in the South street of the temple during the festival. As per local legend, Rahu got relieved of his pains praying to Naganathar during a Shivaratri day and the day is celebrated in the temple. Navarathri festival is celebrated for nine days for Girigujambigai and the images of Naganathar and Girigujambigai is taken in horse chariot on Vijayadasami, the concluding day of the festival. Sekkizhar Vaikasi Pooja is celebrated from 1969 on the birth date of Sekkizhar, the author of Periya Puranam, the epic describing the life history of the 63 nayanars. Rahu Peyarchi is a festival celebrated once every 1.5 years on the star when Rahu switches its planetary position from one raasi (galaxy) to the other.

Swamimalai Murugan

தந்தைக்குப் பாடம் சொன்ன இடம் சுவாமி மலை. பிரணவ மந்திரத்திற்குப் பொருள் தெரியாத பிரம்மனை முருகன் சிறையில் அடைக்கிறார். இதைக் கேள்வியுற்ற சிவபெருமான், எனக்கும், பிரம்மாவுக்கும் கூடத் தெரியாத பிரணவமந்திரத்தின் பொருள் உனக்குத் தெரியுமா? என்று கேட்கிறார். அதன்படி உபதேசிப்பவன் குரு, கேட்பவன் சீடன் என்ற முறையில் முருகன் ஆசனத்தில் அமர, அவர் கீழ் சிவன் அமர்ந்து தன் கரத்தால் வாய் பொத்தி உபதேசம் கேட்ட இடமே சுவாமிமலை.
சுவாமிமலை இந்தியாவின் தமிழ்நாடு மாநிலத்தில் அமைந்துள்ள தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் இருக்கும் ஒரு பேரூராட்சி ஆகும். இங்கே உள்ள முருகன் கோயில் ஆறுபடை வீடுகளில் ஒன்றானது. தாளமும் சந்தமும் நிறைந்த மெய்ப்பொருட் துறைப் பாடல்கள் இயற்றிப் பல நூலகளைப் படைத்த அருணகிரிநாதர் இவ்வூரில் உள்ள முருகனைப் பாடிய பாடல்கள் திருப்புகழிலே 4ம் திருமுறையில் உள்ளன. இவ்வூரின் பிற பெயர்களில், திருவேரகம் என்பதும் ஒன்று. இவ்சுவாமிமலை வெண்கல சிலை வடித்தல் கலையில் பெயர் பெற்ற ஊர்களில் ஒன்று. திருப்புகழில், திருவேரகத்தில் உள்ள முருகனை அருணகிரிநாதர் இவ்வாறு பாடுகிறார் (பாடல் 226):, இடைவிடாது எடுத்த பிறவி வேரறுத்து ......அமுத வேணி நிற்க விழை சுவாமி வெற்பில் துறைவோனே... (வெற்பு = மலை)
தல வரலாறு:
படைப்புத் தொழிலில் ஆணவம் முற்றியிருந்த பிரம்மன் முருகப்பெருமானை சந்திக்க நேர்ந்தது.அப்போது பிரம்மனிடம் படைப்புத் தொழில் செய்யும் உனக்கு ஓம் என்ற பிரணவ மந்திரத்தின் பொருள் தெரியுமா என்று முருகப்பெருமான் கேட்கிறார். இக்கேள்விக்கு பிரம்மனால் பதில் சொல்லமுடியவில்லை என்பதால் அவனுடைய நான்கு தலைகளிலும் முருகப்பெருமான் குட்டினார். கீழே விழுமாறு தம் திருவடி கொண்டு உதைத்து பிரம்மனை சிறையில் அடைத்தார். பின்பு படைப்பு தொழிலை முருகனே செய்தார். பிரம்மன் சிறையில் இருப்பதை நினைத்து வருந்திய திருமால் சிவபெருமானிடம் சொல்லி விடுதலை கிடைக்க வேண்டுகிறார். சிவபெருமானும் முருகனிடம் பிரம்மனை விடுதலை செய்யும்படி கூற தந்தை சொல்மிக்க மந்திரம் இல்லை என்று முருகன் விடுதலை செய்தார். இதை பார்த்து உளம் மகிழ்ந்த சிவபெருமான் முருகனை தன் மடியில் தூக்கி வைத்துக் கொண்டு பிரம்மனுக்கே தெரியாத பிரணவ மந்திரத்தை நீ எனக்கு சொல்ல வேண்டும் என்று கேட்க முருகனும் எல்லோரும் அறியக் கூறக் கூடாதே என்று சொல்லி சிவபெருமான் காதருகே சென்று பிரணவ மந்திரத்தின் பொருளை உரைத்தார். இந்நிகழ்ச்சி நடந்த தலமே இந்த சுவாமிமலைத் திருத்தலம் என்று தல வரலாறு கூறுகிறது.
தல சிறப்பு:
இந்த முருகப்பெருமான் அலங்காரச் சிறப்புடையவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.விபூதி அபிசேகம் செய்யும் போது அருள் பழுத்த ஞானியாக காட்சி தருவார்.சந்தன அபிசேகம் செய்யப்பட்ட நிலையில் பாலசுப்ரமணியனாக கம்பீரமாக காட்சி தருவார். கருவறையை கூர்ந்து பார்த்தால் சுவாமிநாத சுவாமி நின்றிருக்கும் பீடம் சிவலிங்க ஆவுடையாகவும், அதன்மேல் எழுந்தருளியிருக்கும் சுவாமிநாத மூர்த்தி பாண லிங்கமாகவும் காட்சி தருவது தெரியும். இதிலிருந்து சிவனும் முருகனும்" வேறு வேறு அல்லர் என்பது புலனாகும். மூலவருக்கு எதிரில் இங்கு மயிலுக்கு பதிலாக யானை இருக்கிறது.இது ஹரிகேசன் என்ற அரக்கனை சுவாமிநாதபெருமானை வணங்கி வென்றதால் இந்திரன் தன் காணிக்கையாக இந்த (ஐராவதம்) யானையை தந்ததாக புராணம் கூறுகிறது.
தல பெருமை:
முருகப்பெருமானின் அறுபடைவீடுகளில் 4வது படைவீடு.

அப்பனுக்கே பாடம் சொல்லித் தந்த சுப்பையா அருள்பாலிக்கும் அற்புத தலம் இது.

மூலவர் 6 அடி உயரமாக கையில் தண்டத்துடன் தலையில் உச்சிகுடுமியுடனும்,மார்பில் பூணுலுடனும் காணப்படுகிறார்.

முருகப்பெருமான் சுவாமிநாதனாக வலக்கரத்தில் தண்டாயுதத்துடனும், இடக்கையை தொடையில் வைத்தபடியும் யோகநிலையிலுள்ள குருவாக நின்ற கோலத்தில் ஆறடி உயரமாக இருக்கிறார்.

பீடம் சிவ பீடம்

இச்சா சக்தி, கிரியா சக்தி, ஞான சக்தி என்ற மூன்ற சக்திகளும் ஒருங்கே அமையப்பெற்ற வஜ்ர வேலுடன் காணப்படுகிறார்.

கையில் தாங்கிய வேல்தான் ஆலயத்தின் கீழ் வீதியில் உள்ள நேத்திர தீர்த்தத்தை உண்டாக்கியது.

பூமாதேவி பார்வதியின் சாபத்திற்கு ஆட்பட்டு இத்தலத்திற்கு வந்து தங்கிச் சுவாமிநாதப் பெருமாளை வழிபட்டுச் சாபம் தீர்ந்தாள்.அதன்பின்னும் இத்தலம் விட்டுப்போக விருப்பமின்றி நெல்லி(தலமரம்)மரமாக இத்தலத்தில் இருக்கிறாள்.

இத்தலம் குறித்து அருணகிரி நாதர் திருப்புகழிலும், நக்கீரர் திருமுருகாற்றுப்படையிலும் நிறைய பாடியுள்ளனர்

நான்முகன், பூமகள், இந்திரன் ஆகியோர் வழிபட்ட தலம்.
குருவாக இருந்து அருள் தந்தமையால் குருமலை , குருகிரி என்றும் சுவாமி மலைக்கு வேறுபெயர்கள் உள்ளன
பிரார்த்தனை: திருமண வரம் குழந்தை வரம், குடும்ப ஐஸ்வர்யம், தீர்க்க ஆயுள், கல்வி, கேள்விகளில் சிறந்த ஞானம், உயர் படிப்பு, வேலை வாய்ப்பு,உத்தியோக உயர்வு ஆகியவற்றுக்காக பக்தர்கள் பெருமளவில் வருகை தருகின்றனர்.
சுவாமி நாதனை வழிபட்டால் நமக்கு வரும் இடையூறுகள், நோய்கள், பிராணிகள், பூதம், தீ, நீர், வெள்ளம், செய்த பாவம் ஆகியவற்றால் விளையும் தீமைகள் விலகுகிறது.

சிறப்பம்சம்:
அதிசயத்தின் அடிப்படையில்: இந்த முருகப்பெருமான் அலங்காரச் சிறப்புடையவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.விபூதி அபிசேகம் செய்யும் போது அருள் பழுத்த ஞானியாக காட்சி தருவார்.சந்தன அபிசேகம் செய்யப்பட்ட நிலையில் பாலசுப்ரமணியனாக கம்பீரமாக காட்சி தருவார். கருவறையை கூர்ந்து பார்த்தால் சுவாமிநாத சுவாமி நின்றிருக்கும் பீடம் சிவலிங்க ஆவுடையாகவும், அதன்மேல் எழுந்தருளியிருக்கும் சுவாமிநாத மூர்த்தி பாண லிங்கமாகவும் காட்சி தருவது தெரியும்.

மூலவர் : சுவாமிநாதர், சுப்பையா
உற்சவர் : -
அம்மன்/தாயார் : வள்ளி, தெய்வானை
தல விருட்சம் : நெல்லிமரம்
தீர்த்தம் : வஜ்ர தீர்த்தம்,குமாரதாரை,சரவண தீர்த்தம், நேத்திர குளம்,பிரம்ம தீர்த்தம்
ஆகமம்/பூஜை : -
பழமை : 1000-2000 வருடங்களுக்கு முன்
புராண பெயர் : திருவேரகம்
ஊர் : சுவாமிமலை
மாவட்டம் : தஞ்சாவூர்

முகவரி: அருள்மிகு சுவாமிநாத சுவாமி திருக்கோயில் சுவாமிமலை - 612302 தஞ்சாவூர் மாவட்டம்
 Swamimalai Murugan Temple is a Hindu temple located in the township of Swamimalai, 250 km from Chennai and is very close to Thanjavur and Kumbakonam in India.
It is one of the Arupadaiveedu, believed to be the six main abodes of Muruga. According to Hindu belief, Swamimalai is where Muruga preached to his own father, Shiva, at a tender age

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More